Het belang van profielfoto's 
in personal branding

Enkele maanden geleden veranderde ik mijn profielfoto op LinkedIn. En ik geef toe, die is atypisch. Geen portret waarin ik mooi in de lens kijk, wel een foto waarop je me in een jaren 30-outfit ziet zitten op de toetsen van een klassieke Remington typemachine. Die heb ik geërfd van mijn ouders: nog voor hun beroep van informaticaleerkracht werd uitgevonden, tokkelden ze erop.

Totaal ongepast

‘En dan?’, hoor ik jullie al denken. Wel, ik kreeg onverwacht heel wat reacties op die foto. Waarom tonen niet meer mensen hun professionele bezigheden in hun LinkedIn-profielfoto, vroeg ik me af. Daarom leg ik de kwestie voor aan Berten Steenwegen. De ervaren portretfotograaf stoot me meteen van mijn voetstuk.

“Leuk dat je daar positieve reacties op krijgt, maar ik vind hem totaal ongepast als profielfoto op LinkedIn”, zegt Berten onomwonden. “Je kijkt weg, er is geen contact met de kijker. En je hoofd staat daar zo klein op dat je het beeld zal moeten uitvergroten om te achterhalen wie je bent. Deze foto is leuk naast een artikel of bij een post die eenmalig op iemands feed passeert, maar als profielfoto valt die gewoon in het water.”

Dat is even slikken, maar het klopt natuurlijk: mijn foto is initieel genomen en bewerkt om een artikel over de digitale transitie van journalistiek te illustreren in onze krant The Bold. Door hem ook als profielfoto in te zetten, wou ik vooral creatief uit de hoek komen. Het was een impuls, zonder echt na te denken over wat een goede profielfoto precies moet doen. Maar wat moet die dan doen?

Hoeveel kilo is dat geleden?

Berten: “In de allereerste plaats moet een profielfoto duidelijk maken om wie het gaat. Logisch, want als je wil netwerken, is het belangrijk dat mensen je makkelijk herkennen. Welke LinkedIn-gebruiker heeft na een event al niet eens iemand opgezocht met wie hij of zij net nog aan een tafeltje stond? Kies ook voor een actuele foto. Een opmerking als ‘Hoeveel kilo is dat geleden?’, vermijd je liever.”

“Onderzoek wees uit dat LinkedIn-gebruikers bij het scrollen sneller stoppen en langer stilstaan bij profielfoto’s die sympathiek overkomen. Tijdens zo’n shoot ga ik daarnaar op zoek. Bij een eerste klik laat ik mijn modellen poseren zonder aanwijzingen te geven. Meestal staan ze dan met de kin omhoog en kijken ze over de camera heen. Zo komen ze hautain en kil over. Wie geen connectie zoekt, kan die moeilijk krijgen. Op basis van dat beeld stel ik dan bij. Door je houding en blik te veranderen, krijg je een zachter beeld dat uitnodigt tot contact.”

Iets minder hals

In de uitbouw van mijn personal brand moet ik het dus over een andere boeg gooien. En volgens Berten zet ik die oude typemachine op mijn foto ook maar beter bij het grof huisvuil. “Bij een profielfoto mag de achtergrond vooral niet storend zijn. Liefst is die donker. Onze ogen richten zich namelijk naar het lichtste element in beeld. Bij veel van mijn klanten is dat het gelaat. Om niet af te leiden, vraag ik vooraf ook om onopvallende kledij.”

Voor een profielfoto is je gezicht dus het allerbelangrijkste. Ik durf het Berten amper vragen, maar: komen we er dan vanaf met een selfie? “Vaak vervormt de camera van een smartphone je gezicht en is de achtergrond te scherp. Afhankelijk van je haartooi oogt dat al snel vreemd. Zie ik ook nog regelmatig circuleren op LinkedIn: uitgeknipte trouwfoto’s met een achtergebleven hand over de schouder of vakantiekiekjes met zonnebril. Na elke shoot lever ik een portretfoto die ruimer uitgesneden is en een tweede voor gebruik op LinkedIn waarbij ik iets meer bijsnijd en de hals er niet helemaal opzet. Zo maak je sneller verbinding met de ogen. Over zwart-wit foto’s zijn de meningen verdeeld. Ik ben er fan van: door dingen weg te laten, zie je soms meer.”

Creëer vertrouwen

Berten is al 25 jaar fotograaf voor eigen rekening. Van huwelijken, familiale portretten en groepsfoto’s verlegde hij de focus naar zakelijke portretten. “Ik zat helemaal in het spoor van de Amerikaanse fotograaf Peter Hurley die van headshots zijn business model maakte, er boeken over schreef en coaching geeft. In zijn studio in New York volgde ik een opleiding. Sinds een jaar of zeven is LinkedIn voor mijn klanten de grootste beweegreden om me in te schakelen. Een kwalitatieve foto creëert vertrouwen en verlaagt de drempel om te connecteren. Voor je personal brand is dat belangrijk: van iemand met een sterke profielfoto zal je sneller het gevoel hebben dat die ook sterk in zijn schoenen staat.” 

Is een profielfoto voldoende om een goede eerste online indruk te maken? Of moet ik aan de slag met video op mijn profielpagina, zoals de 30 seconden coverstory die LinkedIn aanbiedt? Berten: “Die video is dan een soort pitch, maar echt doorbreken doet die functie nog niet. Je huidige foto zou ik wel perfect kunnen monteren naar een horizontale LinkedIn-banner. Die zou prima corresponderen met een kwalitatieve portretfoto in je profielcirkeltje. Dan maak je iets specifiek in functie van LinkedIn, en met nog een slogan erbij staat je personal branding dan op punt.”

Mooi. En toch. Ik heb ook al eens zo’n foto gehad. Een paar jaar geleden maakte een fotograaf op kantoor individuele portretten voor de ‘Over ons’-webpagina. Iedereen voor dezelfde muur. Net als enkele collega’s werd het toen ook mijn LinkedIn-afbeelding. Tot ik hem veel te saai vond. Alsof ik met mijn profielfoto evengoed een verkiezingslijst kon sieren. Een afwijkende foto valt in die oneindige stroom van prentjes toch net op? Berten is niet van zijn stuk te brengen: “Dan krijg je bakkers met een stereotiepe witte jas en hoed, een deegrol in de hand. Of een boekhouder aan zijn laptop.”

Ah kom, misschien is het wel een en-en-verhaal. Ergens volg ik Bertens redenering, want ik ben ook een ondernemer en moet bij wijze van spreken dus altijd herkenbaar en aanspreekbaar zijn. Maar moet ik daarom ook zakelijk overkomen of is dat speelse net een teken van het creatieve bureau dat we toch willen zijn? Berten nodigt me alvast uit in zijn studio voor een shoot à la Marian Cramers. Als je mijn profielfoto binnenkort ziet wijzigen, weet je wie er heeft gewonnen. Alles voor mijn personal branding.

• Dit artikel verscheen in Ad Rem, het tijdschrift voor zakelijke communicatie (VVZC).